luns, 20 de febreiro de 2012

¿UNHA SOCIEDADE SEN VALORES…?

Estaba estes días repasando a prensa e un non deixa de asombrarse das continuas noticias de casos de corrupción, actitudes de políticos impropias, banqueiros sen escrúpulos, etc. O que me levou a voltar a ler varios escritos sobre a falla de valores que impera na nosa sociedade e que o final levan a moitos destes personaxes a cometer estas imperdoables tropelías. Pero un pensa…  ¿ e as xeracións que veñen atrás como foron educadas?
Na actualidade hai unha gran crise de valores, Non hai unidade en ningures, os valores son diferentes de país a país, de rexión a rexión, de estado a estado, de cidade a cidade e lamentablemente de familia a familia, dentro dunha mesma familia percíbense esquemas diferentes de valores.
Isto fainos pensar que sería necesario definir dunha forma global cales son os valores cos que queremos vivir, definir os elementais e para rematar ensinalos en todas as escolas, que é onde se imparten coñecementos universais e a todos por igual. Pois aínda que na actualidade responsabilízase ás familias da educación, é imposible chegar a unha coherencia, pois cada un ten uns valores diferentes, que ata se contrapón os doutras familias cando convivimos, isto ocasiona grandes problemas de convivencia, que empezan no colexio, os profesores vólvense tolos, tanto cos nenos como cos pais.
En resumo é primordial definir os Valores Humanos, promulgalos   ensinalos en todos  os colexios, obrigando o seu cumprimento. 
Hoxe en día os bos xeitos, o saber estar e  a urbanidad están   en completo desuso, é habitual atoparse con maleducados   en todas partes complicándonos a vida en sociedade.
 E precisamente que o home sexa social e necesite establecer   relacións entre a xente é o que fai imperioso a necesidade de   establecer unhas normas sociais de convivência, unhas normas que regulen o noso día a día en múltiples situacións cotiás para  facernos  máis fáciles e sinxelas interrelacións persoais e o   mesmo tempo, solucionar os problemas habituais facéndonos un   pouquiño máis felices na nosa vida en común.
Os valores son principios que nos permiten orientar o noso   comportamento en función de realizarnos como persoas. Son crenzas   fundamentais que nos axudan a preferir, apreciar e elixir unhas cousas   en lugar doutras, ou un comportamento en lugar doutro.
Tamén son fonte de satisfacción e plenitude. Valores, actitudes   e condutas están estreitamente relacionados.
Quizais por esta razón temos a tendencia a relacionalos segundo regras   e normas de comportamento, pero en realidade son decisións. É dicir, decidimos actuar dun xeito e non doutra con base no que é importante para  nós como valor. Decidimos crer niso e estimalo de xeito especial.
En definitiva segundo a nosa escala de valores así serán as nosas accións, algúns valores a ter en conta poderían ser:
Pulcritude, ter as cousas ordenadas e ter unha aparencia persoal aceptable.  Puntualidade, respectar o tempo propio e dos demais.  Coherencia, actuar de acordo a unha liña persoal. Constancia, permítenos finalizar os nosos proxectos.  Aprender, ser conscientes de que aprender cousas novas  é unha das vitais da vida. Humildade, fainos capaces para considerar e aproveitar as experiencias doutros, para enriquecernos persoalmente. non intentes ser o mellor, ou mellor que, soamente se quen tes que ser.  Empatizar e non rivalizar, entra en sintonía coas persoas e as cousas, quita as barreiras. Sensibilidade, que podería ser a capacidade de escoitar os nosos sentimentos e sutilezas na vida cotiá.  Valorar aos demais facendo criticas construtivas, co fin de mellorarlle e mellorar a nosa contorna.  Comunicación, esforzarnos por ter comunicación cos demais.  Compaixón, intentar comprender e compartiros problemas e circunstancia alleas.  Vontade, que é a capacidade de facer o  que sentes superando as dificultades e a vagancia.  Serenidade, que nos   fai conservar a calma ante problemas ou contrariedades e fainos ser amables cos demais.  Paciencia, esperar con calma a que chegue o momento oportuno.  Sinxeleza,   non esforzarnos por aparentar, sempre se admirou as persoas sinxelas.   Amizade, fomentar a amizade con outros e coidar a  amizades que temos.  Respecto e tolerancia, non  ames ao próximo como a ti mesmo,   ámalle como é. 
  É dicir, respecta as diferentes formas de vida.  Alegría, intentar conectar con  este sentimento,   que ás veces  é difícil.  Gratitude,  agradecer aos   demais as pequenas cousas, e ata agradecer  vida polo  que somos.  Sinceridade, é fundamente para ter unha vida social sa.  Xenerosidade, que  non é simplemente dar esmola a un pobre, é  tamén dar cousas que non se poden comprar nun supermercado.  Honestidade, que engloba unha serie de calidades persoais ás cales todos quereriamos ter e que tivesen os nosos semellantes.  Solidariedade, sentirse unido cos demais, e non só cando hai terremotos ou desgrazas, é sentirse unido a todos e disposto á cooperación. Fidelidade, é fundamental para compartir a vida con alguén.  Sociabilidad, aumentar a capacidade de desenvolverse en diferentes ambientes.  Prudencia, é a capacidade de actuar considerando todos os factores posibles.  Autodominio, non deixarnos levar polo carácter, que pode facernos cómodos e abusar de persoas máis débiles. 
Obxectividade, temos que esforzarnos en ver o mundo como é, sen porlle as nosas apreciacións persoais.  Ecoloxía, esforzarnos por protexer o medio ambiente e a nosa propia forma de vida, pois estamos incluídos no mesmo lugar que se chama Planeta Terra.  Sacrificio, é a capacidade de superar as dificultades con algo de esforzo. Optimismo, axúdanos emprender novas facetas, aínda tendo algunhas dificultades no presente.    Flexibilidade, adaptarse ás circunstancia para mellorar a convivencia cos demais.  Sobriedade, administrar o noso tempo e recursos conforme a un criterio, sen que supoña malgasto nin ostentación. 
Superación, empúxanos a alcanzar metas mais altas, o que implica: planificación, esforzo e traballo continuo.  Autoestima, é aceptarse un como é e a partir deste punto facer un proxecto de vida para conseguir ser o que os sentimentos indícanlle. Non é a capacidade de sobresaír por encima dos demais para alcanzar calquera mete á conta do que sexa.  Compromiso, é sacar adiante todo o que aceptamos, superando a comodidade, a preguiza, e ata o egoísmo.
 Responsabilidade, é cumprir co prometido, é un síntoma de madurez. As persoas responsables son moi valoradas.  Bondade, é unha inclinación natural de facer o ben.  Lealdade, é un compromiso de defender o que cremos e en quen creemos sempre e cando sexa xusto.  Confianza, reláxanos o saber que podemos confiar noutros e poder axudar a outros a que a teñan, co noso consello e coa nosa integridade.  Paz, temos que buscar a concordia e non ser desas persoas que a todo venlle dobre sentido e están en conflito constante.  Perdón, o resentimento e o rancor coa causa de bloqueos e desarmonía, o perdón evita estes problemas.  Perseveranza, é o esforzo continuo encamiñado a obter unha meta.  Valentía, fainos superar certas barreiras ou temores, que   non teñen por que ser heróicos, pero si intentar cunprir valores como os amosados.
Como  decía o  publicista francés, Benjamín Constant, “Os tempos que  vivimos requiren homes e mulleres de principios máis que homes e  mulleres de circunstancias”.
En definitiva  dime que  valores tes  e direiche cal é a túa vida.

                                                        Un saudo e ata a próxima.

Ningún comentario:

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...