Salvador Bacarisse (España, 1898-1963)

Existen músicas preciosas que a un lle poñen a "carne de galiña", é o que me pasa a min no caso da ROMANZA de Bacarisse, este tema que hoxe en día me volve a memoria, por ser a cabeceira do programa "España en la Memoria" no canal de TV Intereconomia, deixovos aquí unhas reseñas para coñecer mellor o autor e un video ca música, o cal ten engadido unha montaxe de montxo fort sobre a nosa cruenta guerra civil en concreto en Euskadi.

Compositor nacido en Madrid o 12 de setembro de 1898; morreu en París o 5 de agosto de 1963. Estudou no Conservatorio de Madrid, onde tivo como profesores a Alberdi, piano, e C. do Campo, composición. Xunto ás súas tarefas de compositor, exerceu a crítica musical na prensa madrileña. Formou parte da Xunta de Música e Teatros Líricos e foi Director artístico de Unión Radio, postos nos que desempeñou un valioso labor. Durante a Guerra Civil española trasladouse sucesivamente, seguindo ao goberno republicano, a Valencia e Barcelona. Nesta última cidade, e como delegado do goberno en asuntos musicais, organizou algúns concertos e tempadas de ópera. Ao termo da contenda trasladouse a París e alí desempeñou durante moitos anos un posto na Radiodifusión Televisión Francesa, como encargado da sección hispanoamericana. Foi unha figura destacada na que se chamou «xeración da República», obtendo por tres veces o Premio Nacional de Música. Xunto con Rodolfo e Ernesto Halffter, Gustavo Pittaluga ou Julián Bautista, representaba a extrema vangarda da música española. Unha pasaxeira influencia do «impresionismo» deixou pronto paso na súa música á estética, que por aquel entón puxeron en circulación Cocteau e «os seis» en París. Finalmente, a súa inspiración arribou a un «neo-romanticismo» sinceramente sentido e que, en realidade, non deixara de latexar na súa obra, nin sequera nos momentos de máis exasperado modernismo. A súa produción, bastante extensa, tivo escasa repercusión internacional, e tampouco parece exercer unha influencia apreciable sobre as novas xeracións españolas. Obras principais: Corrida de feira (ballet); Charlot (ópera); Heraldos, Música sinfónica, Serenata, Impromptu, Sinfonietta e Concerto grosso, para orquestra; catro Concertos e unha Balada para piano e orquestra; Fantasía para violín e orquestra; un Concerto para cello e outro para guitarra, así como música de cámara, piano só e un certo número de cancións, sobre textos de Juan Ramón Jiménez, Alberti e Cernuda, entre outros.

Obras: Corrida de feira (ballet)  - Heraldos - Balada para piano e orquestra - Fantasía para violín e orquestra - Concerto para cello - Concertino para guitarra e orquestra - Romanza - Charlot (1933)

Bacarisse compuxo para piano, para conxuntos de cámara, ópera (incluídas Charlot [1933] e O tesouro de Boabdil, coa que gañou un premio da radio francesa en 1958), e obras orquestrais, entre as que se atopan dous concertos para piano e un para violín.
A súa obra máis coñecida é o Concertino para guitarra e orquestra na menor, opus 72, composta en 1957, nun estilo neoromántico próximo ao do Concerto de Aranxuez de Joaquín Rodrigo (1940). A súa Fantasía andaluza é unha peza breve crecientemente aceptada no repertorio para arpa e orquestra.

.