A PRIMAVEIRA

Desde os tempos máis remotos, o home, cando non pode comprender o mundo externo que o rodea, crea representacións míticas. Así, a humanidade chegou a mitificar desde a saída e a posta do sol ata os fenómenos atmosféricos, o crecemento das plantas, o nacemento e a morte. A primaveira é a estación do renacemento... así o entenderon a gran maioría das relixións antigas e, a partir diso, levantaron moitos dos seus mitos.

Neste contexto, a primaveira é vista como o morto que renace. Unha vez máis ocorre o milagre: dos árboles esfollados renacen novos brotes e, unha vez máis, ai colleita, é decir, vida.
O inicio astronómico da primavera :
O mércores 21 de marzo de 2007, á 1h7m hora oficial peninsular, iniciase a primaveira no hemisferio Norte, segundo o convenio astronómico. Esta estación durará 92 días e 18 horas. O domingo día 25 de marzo tivo lugar o cambio de hora, recuperando o horario de verán. O verán iniciarase o día 21 de xuño de 2007.
O inicio da primavera
O inicio das estacións vén dado, por convenio, por aqueles instantes en que a terra atópase nunhas determinadas posicións na súa órbita ao redor do Sol. No caso da primaveira, o seu inicio dáse o día en que a duración do día e a noite prácticamente coinciden en calquera punto da Terra. A tal circunstancia chamaselle equinocio, neste instante no hemisferio sur iníciase o outono.

Datas posibles de inicio da primavera.

O equinocio de primavera pode darse, como máximo, en tres datas distintas ao longo do século XXI, podendo iniciarse en España nos días 19 ao 21 de marzo, sendo o seu inicio máis tempraneiro o do ano 2096 e o inicio máis tardío o de 2003. As variacións dun ano a outro son debidas ao modo en que encaixa a secuencia de anos segundo o calendario (uns bisiestos, outros non) coa duración de cada órbita da Terra ao redor do Sol (duración coñecida como ano trópico).
A primavera
A primavera é unha das catro estacións das zonas templadas. Astronómicamente, comeza co equinocio de primaveira (entre o 20 e o 21 de marzo no hemisferio norte, e entre o 22 e o 23 de setembro no hemisferio sur), e termina co solsticio de verán (ao redor do 21 de xuño no hemisferio norte e o 21 de decembro no hemisferio sur). Con todo, ás veces é considerada como os meses enteiros de marzo, abril e maio no hemisferio norte e setembro, outubro e novembro no hemisferio sur.

Durante a primavera os días vanse alargando, o sol sae un pouquiño antes e ponse outro pouquiño despois, e a noite faise máis corta cada día.

A palabra Primaveira é sinónimo de vida, mocidade, sol, aire e con todo o que ten colorido; isto débese sobre todo pola abundancia de flores multicolores que saen durante os meses que abarca esta estación do ano. , identifícase co tempo en que unha cousa está en o seu maior vigor, hermosura e frescura.

O iniciar a Primavera, é momento de preparar a terra e sementar a maioría dos cultivos básicos para aproveitar a chegada próxima das choivas; e plántanse tamén unha gran variedade de árbores frutales, de hortalizas e legumbres. Como é a estación que segue ao inverno, a primavera representa un cambio do clima que se reflicte nas plantas, porque aparecen numerosas flores vestindo alegres e rechamantes cores acompañadas de suxestivas fragrancias.

Os animais tamén gozan do bo clima e moitos deles reprodúcense nesta época, as aves incuban os seus ovos e ata as abellas poñen os seus. Nas persoas podemos notar igualmente o reflexo dunha estación colorida e alegre.
Xa a describe o poeta Antonio Machado:

La Primavera besaba

La primavera besaba

suavemente la arboleda,

y el verde nuevo brotaba

como una verde humareda.

Las nubes iban pasando

sobre el campo juvenil...

Yo vi en las hojas temblando

las frescas lluvias de abril.

Bajo ese almendro florido,

todo cargado de flor

-recorde-, yo he maldecido

mi juventud sin amor.

Hoy, en mitad de la vida,

me he parado a meditar...

!Juventud nunca vivida
quién te volviera a soñar!De todólos xeitos non temos que esquencer o que fai variar o noso clima, o tan anunciado CAMBIO CLIMATICO, que está a perturbar tanto as estacións como as circuntancias climáticas que persistian historicamente nos nosos pobos.

Este artigo e un chamamento a todos para que preservemos o noso clima e en definitiva o noso planeta, un a un, podemos facer cambiar na nosa vida diaria as agresións e desperdizo que facemos do medio e dás enerxias.

.